1895 елның 15 сентябрендә, әбиләр чуагының иң матур вакытында Татарстанның җырлы-моңлы Әгерҗе төбәгендәге шаулы урманлы, серле елгалы Барҗы Омга авылында бер бала дөньяга килә. Бу балага яратып, зур өметләр багълап Таҗи дип исем бирәләр. Таҗи исеме – таҗлы, Гыйззәт – кадер-хөрмәт, көч, кодрәт, дәрәҗәне белдерә. Әтисе үлеп китеп, гаиләдә ир затыннан иң өлкәне булып калган Таҗи укуын ташлап хезмәткә яллана. Башта якын-тирә авыл һәм шәһәрчекләрдә очраклы эшләрдә эшләп йөри, аннары Иҗау шәһәрендәге корал заводына урнашып, алты ел шунда эшли. 1917 елның җәендә егерме ике яшьлек Таҗины Иҗау шәһәрендә оешкан һәвәс-кәр татар театр труппасына суфлер итеп чакыралар. Тора-бара аңа спектакльләрдә рольләр дә…
