Ә бит И. Камалиев
герое бу тормышта
сәләтенең,
эшенең тиешенчә
бәяләнмәвеннән,
аны
аңламауларыннан
иза чигә. Хыялында
тудырган рәхәтлекне
ул әлеге уенда таба.
Уеннан аерсалар,
матур курчагын
тартып алган
балага охшап кала:
кычкыра, җикеренә,
тузына. Ә инде
уенга утыру вакыты
җиткәч, ул үзгәрә,
аңа көч-ышаныч
килә, романтик
хыял дөньясына
омтылып, биеп яисә
җырлап та җибәрә.