Моңнарымны сезгә тапшырам... Сәхнәдә зифа буйлы, айдай яктылык, нур сирпелеп торган, түгәрәк йөзле, сөйкемле бер кыз җырлый. Юк җырламый гүя аккош кебек йөзеп бара, менә-менә канатларын җилпеп очып китәр, бар җиһанны тутырыр төсле. Вафирә Гыйззәтуллина хакында әнә шундый балачак тәэсирләрем генә хәтергә уелып калган. Зәңгәр экраннар аша моңнарын ирештерүче бу ханымның ни дәрәҗәдә зур йолдыз икәнлеген ул чакта сабыйлыгым белән аңлап та Илһам – халкыбызның илһамы ул Җәмгыять тормышында һәр шәхеснең үз урыны, аңа гына хас булган вазифасы бар. Укытучы кеше балага белем бирергә, кибетче әйбәт сәүдә итәргә, машина уйлап табучы яңа төр машиналар булдырырга, җитәкче кешеләр үз кул астында эшләүчеләрнең хезмәт хакы, тормыш-көнкүреше турында кайгыртырга тиешләр. Үз эшен җиренә җиткереп, әйбәт итеп башкаручыларны халык якын итә, аларны үз күрә. «Тәҗрибәле укытучы», «намуслы кибетче», Ләйсән - бик көнчел, Салават аннан да көнчелрәк... Таhир-Зөhрә, Ләйлә-Мәҗнүн мәхәббәтенә тиң: сөешү хакында сөйләсәләр, ышанмагыз: ир һәм хатын ягыннан бердәй тигез, тәңгәл хис-тойгы да, бертигез дәрәҗәдә сак, ипле мөгамәлә дә, бердәй дәрт-темперамент та була алмый. Гаиләдә берәү өстенлек итә – акыл-хәйлә көче белән идарә итә, ә икенчесе аңа буйсына, берсе күбрәк көч-куәт сарыф итә, икенчесе аңа аркалана, берәү әйдәп бара, икенчесе иярә. Һәм нәкъ шундый гаиләдә генә иминлек «Бәхетсез булдым инде...» Шундый язмалар була – без аны «аягы белән килеп кергән» дибез. Кем турында булса да язарга хыялланып йөрисең-йөрисең, гел җае чыкмый. Һәм кинәт... шалт, йә ул кеше үзе килеп керә, йә кем дә булса аның турында язып китерә. Бу да шундый бәхетле язмаларның берсе. «...Шекспир әсәрләрендә уйнармын дип яшәдем» 2014 елның 10 мартында Татарстанның халык артисты Хәлил Мәхмүтовка 75 яшь булыр иде. Инде менә синең көз дә җитә, Үзе килә, көтеп алмадың. Чәчләреңә көмеш сирпелсә дә, Горур булдың, бүрек салмадың. Йөрәгеңне сал син учларыма... Сәнгать институтының беренче курсын тәмамлагач армиягә алынган Зөфәрнең, ике елдан әйләнеп кайтып, укуын инде яңа курсташлары белән дәвам итәргә ниятләп аудиториягә аяк баскан мәлдә бер сылуга карап абына язуын, шуннан группадаш егетләрен: «Бу кызга өмет тотмагыз, ул минеке булачак!» − дип кисәтүен hәм соңгы курска житкәч, ниһаять, шул асыл зат белән кавышуларын сөйләп тә торырга җыенмыйм, чөнки сезнең боларны инде ишеткәнегез бар. Арагызда ишетми калганнар булса, Хужа Насретдин әйтмешли, белгәннәрегез белмәгәннәргә сөйләр. Карт буйдакның өйләнү кыйссасы Аты: Мөхлисулла углы Рабит Батулла Кушаматы: Турай, Алтатар. Пәйда булган вакыты: 1938 елның 26 март көне Иҗтимагый хәле: авыл мөгаллиме гаиләсендә дөньяга килгән, 3 тапкыр өйләнеп караган. Беренче хатыны белән никахсыз. Әмма загслы тормыш корган. Никах укытырга һәм балаларны татарча тәрбияләүгә риза булмаганга күрә, хатыны аны аерган. Икенче хатыны белән никах укытып өйләнгән, тик загслы булмаган. Бу хатыны: «Болай гына торыйк, нигә ул загс» дигәч, Батулла «болай гына торуны» хупламыйча, аерылган Төштә кайнанасын күргән ханым һәм хатынына мөкиббән ир Бу гаилә турында мин моннан берничә ел элек тә язган идем. Сәхнәдә тудырган образына соклана торгач, аларның тормыш-көнкүреше белән дә танышып, шул турыда бу икәүне яраткан тамашачы-укучыларыбызга да сөйләгән идем. Ул язмам да болай тәмамланган икән: «...Алсуны мин уналты еллап беләм. Ул тудырган һәр образга сокланам. Бу юлы мин аның пар канатлы, сөекле ир хатыны, бәхетле әни, әйбәт хуҗабикә була белүенә сокландым. Әгәр дә миннән: «Бәхетле гаилә нинди була ул?» – дип сорасалар, «Алсу белән Илдарныкы кебек» диячәкмен...» Әйе, әлеге юлларны мин туксан берне каршылау алдыннан язганмын. Ә бу еллар эчендә кайберәүләр «демократия» дияргә яраткан зилзилә җилләре һәр гаиләнең ишеген… В началоНазад12345678910ВперёдВ конец Страница 1 из 58
