Алмаз Хәмзин автор яңалыклары
-
Ике шәхес һәм берәү...
Карады... Ниндидер ризасызлык, канәгатьсезлек билгесен тойдым йөзендә. Артымнан иярде шулай да. Сәхнә артына чыккач, рәхәтләнеп сүкте... -
Шулай булды...
Блин, нәрсәгә килдем мин монда? Бер тиен акча түләмәячәк бит ул!.. Ну, язган!.. Җырларын төдәтеп, әйбәтләп җырламаган булсам, хир популяр була иде Пеләш!.. Төдәтеп, әйбәтләп!.. Аранжировать итеп... -
«УРМАН НИЧЕК ШАУЛАР...»
Күрәсезме, миңа нинди җаваплы эш йөкләнде! Миңа бөек, мәшһүребезнең абруен саклап калу бурычы куела! -
Хуш, артист!
Ул миңа җылы да, ягымлы да итеп «Алмаз Наилевич!» дип эндәшә иде. Кара инде, хәзер «иде» дияргә туры килә. Әле бер ай да юк, аның турында язган «Ниһаять...» исемендәге бәянем «Казан утлары» журналында басылып чыккач, шалтыратып, сүзен болай башлаганы колагымда сеңеп калды.