Зәмирә Рәҗәпова: «Иремнең хыянәт итүен белгәч, елый идем»

Зәмирә Рәҗәпова – журналист һәм алып баручы. Гади авыл кызы берүзе Казанга килеп, яши башлый. «Кая барганымны белмичә, чыгып киттем», ‒ дип сөйләде ул миңа. Казанда аның ерак апалары яшәгән, Зәмирә бирелгән адрес буенча аларны эзләп барган, ә алар инде башка фатирга күчеп киткән була. Зәмирә Рәҗәпованың язмышына күз салыйк әле.

‒ Аерылышырга кирәк икәнен кайчан аңладың?

‒ Хыянәте турында белгәч, аерылышырга бер дә уйламадым. Киресенчә, аңа үземнең сөяркәсенә караганда яхшырак икәнемне аңлатасым килгән иде. Арабызда мәхәббәт юк иде, ләкин тега хатыннан өстенлегемне исбатларга теләгән идем. Ләкин, аны үземә кире кайтаргач, мәгънәсен күрмәдем. Җиңдем, ләкин әлеге җиңүнең уңай яган тапмадым. Һәм сорау туа: гомумән, бу кеше сиңа кирәкме соң?! Аннан соң тагын бер фикерем бар иде: мине әни бәхетле булыр өчен берүзе үстергән, көне-төне елап, кемнеңдер рәнҗетүләренә түзәр өчен түгел.

Бу хакта тулырак: intertat