Максим Галкин эгоситлыктан котылу чарасын тапкан

Кемнәр анда эгоистлыктан интегә? Үз-үзен генә карап, кайгыртып, үз-үзендә генә казынып яши?.. Бик беләсегез килсә, хәзерге заманда, күпләрнең социаль челтәрләрдәге тормышын күзәткән статистика шуны раслый икән: күпләрнең үз-үзенә гашыйклыгы шаккатмалы дәрәҗәдә үсә. Гади тел белән әйткәндә: элек кеше башкаларга гашыйклык халәте кичерсә, ә хәзер үзен түргә куярга тырыша, үзенең чагылышына гашыйк... Матур тормыш, бәхетле булырга тырышу, үз-үзеңне ярату начар нәрсә түгел дә соң ‒ әмма һәр нәрсәнең чамасы булырга тиеш.

Мисалга, артист Максим Галкин, эгоистлыктан котылуның иң үтемле чарасы итеп балалары булуын атый. Хәтта ки иҗаттагы менү-төшүләр, уңышсызлыкларның да авырлыгын оныттыра торган дәваның чарасы ‒өйдә балаларың көтү, ди ул. «Әлбәттә, элек мине өйдә яраткан кешем көтә иде, ул мине канатландырды. Ә өйдә минем кечтекиләрем көтү ‒ ул инде аңлатып бетереп булмаслык бәхет, рәхәтлек», ‒ дип өсти Гарри белән Лизаның әтисе. Менә шул‒ балалы өйдә бәхет вә бәрәкәт, эгоистлыкка да урын юк, ди...

Автор: Гөлнара Җәлилова