Эльмира Сираҗи автор яңалыклары

Илһам  абыйны  күреп  белүем  белән  бик  горурланам  мин. Аның  белән  беренче  тапкыр  1995  елда  «Татар  моңы»  конкурсында  очрашкан  идем,  ул  жюри  рәисе  иде.  Аннары  Филармониягә  эшкә  килгәч,  Илһам  абый  анда  сәнгать  җитәкчесе,  озак  еллар  аралаштык.  Ул  күп  сүзле  түгел,  ләкин  иң  кирәк  сүзне  әйтә  иде. 

Тагын бер бала тапмадым – иң зур үкенечем шул. Безнең яшьлек 90 елларга туры килде, билгесезлек чоры, болганчык вакытлар, бәлки шуңа бер бала белән калганбыздыр...

Безнең дәүләт киностудиясе юк. Аны төзер өчен бик күп акча кирәк. Кино төшергәндә без җиһазларны алабыз да ниндидер локацияләрдә төшерәбез. Безнең павильон да юк…

Ниндидер фикерне әйтеп, хисләрне ачып бирергә тиешле сүзләр тел очына килмәсә, яисә күңел затлы рухи азыкка зарыкса, аның китапларын кулга аласың. Теленең нәзакәтлелегенә, телбизәк сурәтләренә сокланасоклана рәхәтләнеп укыйсың.

Моннан 22 ел элек «Таһир-Зөһрә» газетасында басылып чыккан кечкенә генә язмасында яраткан актрисабыз Наилә ханым Гәрәева бертуган апасының 12 яшендә тома ятим калган кызчыгы язмышын бәян иткән.