Алмаз Хәмзин автор яңалыклары

Күңелгә тия торган берәр борчу төшсә, нишләргә белмичә йөри башлыйсың, пошынасың, үзеңне кая куярга белмисең, башыңа бер юньле уй килми, йөрәк дерелдәп тибә, чыгырдан чыгасың... Ә бу халәтең озакка сузылса нишләрсең?.. Безнең яшәештә мондый хәлдә калу мизгел белән генә үлчәнми, араланмый, кабатланмый – ул хроник рәвеш алган. Милли мәсьәләне әйтәм: телебез, җырларыбыз, мәдәниятебез, мәгърифәтебез нишли? Хыялыбыз, максатыбыз нидән гыйбарәт? Шуларны ачык белә торып, сезнең белән дә, хөрмәтле укучыларыбыз, сөйләшеп-аңлашып алыйк әле. Әмма минем бу тәкъдимем, каберәүләр кебек, сорау бирелгән, ләкин җавапсыз калган кебек булмасын. Сәхнә һәм җыр турында гына сүз кузгатуым (калган темалар-категорияләр дә шул халәттә). Иң нык борчылуым шул минем. Әлбәттә, күпләргә хас мондый тойгы.

Карады... Ниндидер ризасызлык, канәгатьсезлек билгесен тойдым йөзендә. Артымнан иярде шулай да. Сәхнә артына чыккач, рәхәтләнеп сүкте...

Блин, нәрсәгә килдем мин монда? Бер тиен акча түләмәячәк бит ул!.. Ну, язган!.. Җырларын төдәтеп, әйбәтләп җырламаган булсам, хир популяр була иде Пеләш!.. Төдәтеп, әйбәтләп!.. Аранжировать итеп...

Күрәсезме, миңа нинди җаваплы эш йөкләнде! Миңа бөек, мәшһүребезнең абруен саклап калу бурычы куела!

Ул миңа җылы да, ягымлы да итеп «Алмаз Наилевич!» дип эндәшә иде. Кара инде, хәзер «иде» дияргә туры килә. Әле бер ай да юк, аның турында язган «Ниһаять...» исемендәге бәянем «Казан утлары» журналында басылып чыккач, шалтыратып, сүзен болай башлаганы колагымда сеңеп калды.